
Ο Thomas William Webb γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου του 1807, και ήταν το μοναδικό παιδί ενός κληρικού, του ιερέα John Webb. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν ακόμη παιδί και ανατράφηκε από τον πατέρα του. Από τα πολύ πρώτα χρόνια του έδειξε μία μεγάλη αγάπη προς την πειραματική επιστήμη. Το 1826 εισήχθη στο Magdalen Hall, του Oxford, και το 1829 παρακολούθησε μία δεύτερη τάξη στα μαθηματικά. Την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε στον καθεδρικό του Hereford, και το 1843 παντρεύτηκε την Henrietta Montague, θυγατέρα του Arthur Wyatt του οίκου Troy, του Monmouth. To 1852 διορίστηκε στον οικισμό του Hardwick. Το 1882 έγινε ένας από τους ηγουμένους του καθεδρικού του Hereford. Στις 7 Σεπτεμβρίου του 1884, η Κα Webb πέθανε από αποπληξία , ένα τρομερό χτύπημα για τον ίδιο, αλλά το αντιμετώπισε με αυτήν την υπομονετική αποδοχή και τέλεια πίστη η οποία αποτελούσε ένα από τα πιο έντονα στοιχεία του χαρακτήρα του. Από αυτήν την στιγμή και μετά η υγεία του σταδιακά έφθινε και πέθανε στις 19 Μαίου του 1885.
Το πρώτο του τηλεσκόπιο ήταν ένα αχρωματικό, το οποίο αντικαταστάθηκε από
ένα διοπτρικό τηλεσκόπιο διαμέτρου 3 7/10 ιντσών (94mm) εστιακού μήκους 5 πόδων
(1524mm, εστιακού λόγου f/16,2) κατασκευής Tully. Το 1859 προμηθεύτηκε ένα διοπτρικό
τηλεσκόπιο διαμέτρου 5 1/2 ιντσών (140mm) εστιακής απόστασης 7 πόδων (2134mm,
εστιακού λόγου f/15,2) από τον Alvan Clark. Το 1864 χρησιμοποιούσε ένα κατοπτρικό
τηλεσκόπιο (επαργυρωμένο κάτοπτρο) διαμέτρου 8 ιντσών (203,2mm) εστιακού μήκους
6 πόδων (1828,8mm, εστιακού λόγου f/9) κατασκευής With και απασχολήθηκε με την
αξιολόγηση των τηλεσκοπίων καθώς ήταν τοποθετημένο δίπλα από το διοπτρικό τηλεσκόπιο
κατασκευής Clark. Από το 1866 μέχρι την τελευταία του παρατήρηση (1885 , Μάρτιος
19) χρησιμοποίησε ένα κατοπτρικό (επαργυρωμένο κάτοπτρο) διαμέτρου 9 1/4 ιντσών
κατασκευής With. Αυτό το τηλεσκόπιο τοποθετήθηκε σε Ισημερινή στήριξη σε μία
βάση κατασκευής Berthon με κύκλους σκόπευσης περιορισμένης ακριβείας και παρ' όλες τις βελτιώσεις οι οποίες επιχειρήθηκαν οι θέσεις που παρέχονταν από αυτό
δεν ήταν ποτέ ικανοποιητικές. Το τηλεσκόπιο τοποθετήθηκε σε ένα μικρό αστεροσκοπείο
το οποίο κατασκεύασε από ξύλο και κανναβάτσο και βρισκόταν λίγες γιάρδες προς
τα Νότιο Ανατολικά της κατοικίας του.
Ο T. Webb άφησε πίσω του τέσσερα μεγάλα βιβλία σημειώσεων γεμάτα με παρατηρήσεις
, Ηλίου, Σελήνης, Πλανητών, και αστέρων. Οι παρατηρήσεις διατρέχονται από πληθώρα
εξαιρετικών σχεδίων. Οι χειρόγραφες παρατηρήσεις αποτελούν ένα πρότυπο κομψότητας,
υπομονής και φροντίδας. Οι παρατηρήσεις αστέρων και νεφελοειδών αριθμούν σε
3463. Κάθε σελίδα έχει μία κόκκινη γραμμή η οποία λειτουργεί ως περιθώριο και
κάθε παρατήρηση είναι αριθμημένη με το αντίστοιχο νούμερο τοποθετημένο στο περιθώριο.
Οι πρόχειρες σημειώσεις γράφονταν κατά την διάρκεια της παρατήρησης, προηγούμενες
από την κατάσταση της ατμόσφαιρας , τις μεγεθύνσεις οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν
κλπ, και γράφονταν ολοκληρωμένα την επόμενη ημέρα. Η πρώτη χειρόγραφα καταγεγραμμένη
παρατήρηση είναι μία του πλανήτη Δία, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1834.
Από το 1847 έως το 1856 ασχολήθηκε με την παρατήρηση των αντικειμένων στον κύκλο του Bedford με το 3 7/10. Σε αυτήν την χρονική περίοδο και συγκεκριμένα στις 9 Νοεμβρίου του 1848 ο Thomas Webb περιγράφει την παρατήρηση της διάβασης του πλανήτη Ερμή μπροστά από τον Ήλιο. Ας αφήσουμε τον ίδιο να μας διηγηθεί την εμπειρία του, όπως αυτή καταχωρήθηκε σε ένα από τα βιβλία παρατηρήσεων του, ανακαλώντας ταυτόχρονα την σχετικά πρόσφατη εμπειρία που είχαμε από την διάβαση του Ερμή στις 7 Μαίου του 2003, 155 χρόνια μετά.
1848 Νοέμβριος 9. Διάβαση του Ερμή
"Ημέρα σχεδόν ανέφελη, αλλά άνεμος Βορειοανατολικός. Είδωλο με αναταράξεις,
ειδικά στην είσοδο. (ingress) Είχα προετοιμαστεί με [Χ112], (προφανώς
χρησιμοποιεί το διαμέτρου 3 7/10 ιντσών διοπτρικό καθώς είναι το μόνο που διαθέτει
την συγκεκριμένη περίοδο) αλλά μη έχοντας το μάτι μου στο σωστό σημείο του
δίσκου, δημιουργήθηκε μία μεγάλη εσοχή πριν το αντιληφθώ. Η όλη διαδικασία της
εισόδου μπόρεσε μετά βίας να γίνει αντιληπτή λόγω του εξαιρετικά άσχημου ορισμού
του χείλους, έτσι που μετά βίας μπορούσα να πω το εάν το αντικείμενο ήταν εστιασμένο
ή όχι: θα πρέπει να είναι αβέβαιη (η είσοδος) κατά 5 δευτερόλεπτα.
Καθώς η διάβαση προχώρησε, η ατμόσφαιρα βελτιώθηκε κάπως, και ο πλανήτης φάνηκε
να περνάει με έναν άκρως ενδιαφέροντα τρόπο κεντρικά επάνω από δύο εφαπτόμενες
ομάδες μικρών κηλίδων. Ακολούθως δοκίμασα 144 και 300 (μεγέθυνση) καθώς
η ατμόσφαιρα σταθεροποιήθηκε περαιτέρω.
Ο πλανήτης ήταν έντονα μαύρος . και ο πυρήνας των κηλίδων συγκρινόμενος με αυτόν
ήταν αποφασιστικά, αλλά όχι πάρα πολύ, αμυδρότερος . η σκιά (umbra) συγκρινόμενη,
ήταν καφέ. Περίπου στις 02h 30m όταν σταμάτησα να την παρατηρώ, (την διάβαση)
το φαινόμενο ήταν εντυπωσιακό, ειδικά στις 80, (μεγέθυνση) καθώς
ο πλανήτης τότε σχημάτιζε χονδρικά ένα ορθογώνιο τρίγωνο με δύο εξαίρετες κηλίδες
σε όχι μεγάλη απόσταση, η μία εκ των οποίων ήταν πολύ μεγάλων διαστάσεων. Θα
ήταν εύκολο σε μία τέτοια κατάσταση ατμόσφαιρας να φανταστώ την ύπαρξη λευκών
στιγμάτων επάνω στον μαύρο δίσκο . αλλά ασφαλώς η παρατήρηση θα ήταν άνευ σημασίας.
Δεν είχα παρά ελάχιστες ευκαιρίες αδιάλειπτης παρατήρησης, όντας υποχρεωμένος,
από την χαμηλή θέση του Ήλιου να μετακινήσω το όργανο σε μία δημοσιά. και έχοντας
τουλάχιστον 80 ή 90 ανθρώπους οι οποίοι ανυπομονούσαν να τους επιτραπεί να το
δουν."
Ο γράφων, μπορεί κάλλιστα να αναλογιστεί την αγωνία του παρατηρητή Thomas Webb ο οποίος προσπαθεί να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα και ακριβή στοιχεία και την ανοχή του παράλληλα απέναντι στον οποιονδήποτε περαστικό θα είχε την ευκαιρία αφού το ζητούσε να δεξιωθεί ενός τέτοιου θαύματος. αυτό που αποτελεί η διάβαση του πλανήτη Ερμή μπροστά από τον Ήλιο. Τον Μάιο του 2003 ο γράφων είχε την ευκαιρία να παρατηρήσει την διάβαση του πλανήτη μπροστά από τον Ήλιο (με ένα ζευγάρι κιάλια 10Χ50 με εφαρμοσμένα φίλτρα mylar) σε διαλείμματα 15 λεπτών ανά ώρα, όσο διαρκούσαν τα διαλείμματα της εργασίας μου. Στο διάστημα αυτών των διαλειμμάτων παρατήρησαν το φαινόμενο περίπου 30 κατενθουσιασμένοι άνθρωποι. Μόλις που κατάφερε να διασωθεί ένα πρόχειρο σχέδιο της εξέλιξης του φαινομένου αλλά πιστεύω τελικά ότι η ικανοποίηση της ημέρας ολοκληρώθηκε με το πέρασμα όλων αυτών των ανθρώπων.
Η επόμενη Ηλιακή του παρατήρηση σε αυτό το βιβλίο παρατηρήσεων είναι αυτή της 26ης Οκτωβρίου του 1852 όταν αναφέρεται σε "μία μεγάλη δια γυμνού οφθαλμού ορατή κηλίδα στον δίσκο του Ηλίου, σκιασμένη από την πρωινή ομίχλη του Λονδίνου περίπου στις 10 το πρωί. Η Κα Webb την αντελήφθη με ευκολία".
Στην συνέχεια, το 1859 δημοσιεύει την πρώτη έκδοση του "Celestial Objects." Στα επόμενα χρόνια, εκτός από την εργασία την σχετική με τις τέσσερις εκδόσεις του βιβλίου του, διέθεσε αρκετό χρόνο στην παρατήρηση των ερυθρών αστέρων για την πρώτη έκδοση του καταλόγου των ερυθρών αστέρων του Birmingham. O Webb ανακάλυψε έναν αρκετά μεγάλο αριθμό νέων, και ανάμεσα τους εντόπισε, την ημέρα των Χριστουγέννων, του 1869, τον μεταβλητό αστέρα S Orionis, ο οποίος ήταν και ο τελευταίος που παρατήρησε στις 19 Μαρτίου του 1885. Η όραση του αν και αργότερα λίγο αστιγματική, ήταν εξαιρετικά καλή, ειδικά όσον αφορά τις λεπτομέρειες των πλανητικών επιφανειών.
Ένα περίεργο παράδειγμα διαφορετικής όρασης παρουσιάστηκε με τον πιο εμφανή τρόπο μία καταπληκτική βραδιά όταν ο Thomas Webb παρατηρούσε τον Κρόνο συνοδευόμενος από τον ιερέα εφημέριο Τ. Ε. Espin με το διαμέτρου 9 1/3 ιντσών κατοπτρικό τηλεσκόπιο στο Hardwick.. O Thomas Webb είδε ξεκάθαρα την περιοχή στον εξωτερικό δακτύλιο (Encke minimum) ενώ ο T. E. Espin δεν είχε την παραμικρή υπόνοια της περιοχής, αντίθετα ενώ ο τελευταίος ξεχώρισε ένα αμυδρό φωτεινό σημείο, το οποίο εκ των υστέρων προέκυψε ως ο δορυφόρος Εγκέλαδος , ο πρώτος δεν μπορούσε να το δει.
Ο Thomas Webb υπήρξε μία πατρική μορφή για όλους τους ερασιτέχνες αστρονόμους και το ταχυδρομείο μετέφερε έναν τρομακτικό όγκο αλληλογραφίας στο Hardwick. Σε όλα απαντούσε σε προσεκτικό, ευγενικό, και ενθαρρυντικό τόνο μέσα από επιστολές οι οποίες διακρίνονταν για την κομψότητα της γραφής, και τον εκπληκτικό όγκο γνώσης, αυθεντικότητας, και πνεύματος. Η πολυπραγμοσύνη του Thomas Webb ήταν ένα από τα στοιχεία που εξέπλητταν οποιονδήποτε τον γνώριζε στενά. Δεν εκπονούσε μόνο έρευνες σε κάθε κλάδο της αστρονομίας με ακούραστη υπομονή, αλλά ζωγράφιζε και σχεδίαζε θαυμάσια , όπως έκανε και η Κα Webb. Αγαπούσε την μουσική και οι ικανότητες οι οποίες απαιτήθηκαν για την ολοκλήρωση της εργασίας του πατέρα του, " Ο εμφύλιος πόλεμος στο Herefordshire ", έδωσαν την εικόνα ενός ιστορικού ερευνητή κατά κανέναν τρόπο κατωτέρου των άλλων ικανοτήτων του. Κάθε τι επίσης στην φύση είχε μία γοητεία γι' αυτόν, και το εύρος της γνώσης του σε αυτό το πεδίο γινόταν αμέσως εμφανές σε οποιονδήποτε είχε το προνόμιο ενός περιπάτου μαζί του στην φύση. Ξεκινώντας νωρίς το απόγευμα, με ένα γυλιό φορτωμένο με κάθε λογής πράγματα για την ανακούφιση των αναξιοπαθούντων, ανηφόριζε με έντονο βηματισμό τους λόφους για να συναντήσει κάποιον μακρινό ενορίτη, και συζητούσε μαζί του για όλα, χειριζόμενος τα πιο δύσκολα θέματα με οξεία λογική ικανότητα, την ίδια στιγμή με απόλυτη μετριοφροσύνη, ταπεινότητα, και με σεβασμό προς την γνώμη των άλλων. Και τότε όταν προσέγγιζε το εκάστοτε μικρό σπίτι δεν υπήρχε καμία αμφιβολία για την θέρμη του καλωσορίσματος και το χαμόγελο της ευχαρίστησης με το οποίο γινόταν αποδεκτός. Και θα καθόταν εκεί τα παιδιά θα μαζεύονταν γύρω του, και θα μιλούσε στους ανθρώπους του για την καθημερινή τους ζωή, και τα τοπικά θέματα, καθιστώντας τον εαυτό του έναν από αυτούς, διοχετεύοντας έτσι το φως της ζωής του στις δικές τους ζωές.
Έτσι πέρασε την ζωή του στο Hardwick. μία ζωή συνεχούς εργασίας, χωρίς ποτέ να επιζητά ούτε γραφεία και θέσεις σε συλλόγους ούτε εκκλησιαστικό αξίωμα, αλλά εργάστηκε για χάρη της εργασίας καθ' εαυτής το μέγιστο από τα κίνητρα του, όπως φαίνεται πολύ καλά σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο παρατηρήσεων του με το οποίο μπορεί να ολοκληρωθεί αυτή η σύντομη σκιαγράφηση της μορφής του Thomas William Webb. Συνοψίζει με τον καλύτερο τρόπο τα κίνητρα του και, παρουσιάζει τις κατευθυντήριες αρχές της ζωής του.
" Gratias D. O. M refero , qui servo suo indignissimo per tot annos benignissime concesserit, ut opera Ejus mirifica cum tanta voluptate contemplatus essem. Quamobrem verba illustrissimi Kepleri mihimet assumo, discendo, " Quis saturabitur videns gloriam eorum ? O Qui lumine naturae desiderium in nobis promoves luminis gratiae, ud per id transferas nos in lumen gloriae, gratias ago Tibi, Creator, Domine, quia delectasti me in factura Tua, et in operibus manuum Tuarum exultavi." Amen."
Αναφορές.